Lir Kuşu

Lir Kuşu

Lir Kuşu

Bir süredir ortalarda dolanan ve başlığı “Lir Kuşu”, “Yok böyle bir kuş!”, “Ey Yumurtaya Can Veren Allah Lir Kuşunu Nasıl Yarattın!” olan  bir video ile Lir Kuşunun insan sesi ve müzik eserlerini de içeren müthiş bir taklit yeteneği olduğu iddia ediliyor. Internetteki video servisi veren çeşitli web sitelerinde yer alan ve ses taklit yeteneği ile insanı şaşırtan bir kuş Lir Kuşu. Hurafe konusu video ise BBC belgesel çekimlerinden bir sahneyi içeriyor.

Videonun Türkçe alt yazılı versiyonlarını ekteki linklerden görebilirsiniz. Youtube açamayanlar da alttaki linklerden izleyebilirler.

http://www.metacafe.com/watch/2906062/biyolojik_ses_kayd_yapan_lir_ku_u/

http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/10226/ey-yumurtaya-can-veren-all

Videoda, BBC belgesellerinin tanınmış ismi David Attenborough, Lir Kuşunun müthiş ses taklit yeteneğini anlatıyor. Video boyunca Lir kuşu hızar sesi, ambulans sesi, fotoğraf makinesi deklanşör sesi gibi pek çok sesi taklit ediyor. Videonun ortalarında “happy birthday to you” şarkısını (0:27); bir opera sanatçısını (0:31) ve Seinfeld dizisinin tema müziğini taklit ediyor (0:37). Videonun sonunda ise kuşun sunucu Attenborough’un söylediği cümleyi aynı ses tonu ile mükemmel şekilde tekrar ettiği iki sahne var (0:52).

Doğrusu:

Lir Kuşu, Avusturalya‘da yaşayan ve uçma yeteneği olmayan bir kuş türü.

Gerçekten de kuşun inanılmaz bir taklit yeteneği var. Dişilerin dikkatini çekmek isteyen erkek Lir kuşları, ses taklit yetenekleri ile çevrelerindeki ormanda yaşayan pek çok kuş türünün kendilerine özgü ötüşlerini, ormanda sıklıkla karşılaştıkları turistlerin fotoğraf makinelerindan çıkan deklanşör seslerini, ormanda ağaç kesen oduncuların hızar ve testere seslerini ve yerleşim merkezlerine yakın yerlerde duyulabilen araba alarmları, araba motoru çalışma sesi, ambulans sirenleri gibi sesleri taklit edebiliyorlar.

BBC, 1998 yılında yayınladığı Life of Birds isimli belgeselinde bu kuşa yer vermiş ve meşhur videonun el değmemiş hali bu şekilde oluşmuş. Söz konusu belgeselin asıl haline [www.youtube.com Youtube] sayfasındaki resmi BBC kanalından ulaşabilirsiniz. Bu klip, İngiltere’de BBC seyircilerinin en sevdiği BBC belgesel kliplerinden biri seçilmiş ve 2009 yılına dek 2 Milyon’dan fazla kişi tarafından izlenmiş.

Orijinal BBC klibi http://www.youtube.com/watch?v=VjE0Kdfos4Y adresinden de izlenebilir. Türkçe alt yazılı orijinal klip için: http://www.youtube.com/watch?v=Z3FDC2O05P8 adresine tıklayın.

Lir kuşunun taklit ettiği sesler, tekrar tekrar duyduğu sesler. İlk defa duyduğu herhangi bir şeyi hemen ve anında tekrar edebilme gibi bir yeteneği yok, zira çıkardığı sesler karşı cinsi cezbetmek için çalışarak ortaya konan bir performans ürünü.

Bu tip iddialarda genelde ilk düşünülmesi gereken şey şu: 1998 yılında yayınlanan bir belgeselin aradan 10 yıl gibi bir zaman geçtikten sonra fenomen olması biraz tuhaf değil mi? Bu tip bir durumda, ilk aklımıza gelen şey fenomen olan versiyonda, orijinal versiyondan farklı bir şeyler bulunduğu olmalı.

İlk videolarda kuşun şarkı söylediği ve sunucunun sesini taklit ettiği yerlere tekrar dikkatle bakın. Buralarda müzik ile kuşun gagası arasında senkronizasyon uyumsuzluğu dikkatinizi çekecektir. Şimdi de video sonunda kuşun David Attenborough’nun sesini taklit ettiği ve Attenborough’nun konuşmasını keserek kuşa baktığı kısma dikkat edin. Filmde bir kesikliğin dikkatinizi çekmiş olması gerekir.

Sorgulayıcı düşünce ile verilerimizi toplayalım:

  • Filmin aslı ile fenomen olması arasında 10 yıl var.
  • Fenomen olma anları olan müzik ve insan sesi tekrarı anlarında videoda kesintiler ve dublaj uyumsuzlukları mevcut.
  • Kuşun bir sesi duyar duymaz tekrar etmesi akla yakın değil, belgeselde gösterilen diğer sesler hayvanın sürekli maruz kaldığı sesler.
  • Ormanda yaşayan bir kuşun Senfield dizisini düzenli olarak seyretme olasılığı oldukça düşük.

Tüm bu verileri toplayınca tek bir sonuca varıyoruz, Mr. Spock’un dediği gibi: MANTIKSIZ!

Gerçekten de konuyu biraz daha detaylı araştırınca bu iki inanması güç ve dayanağı olmayan taklidin kökeni bulunabiliyor. Seinfield ve insan sesi taklitleri içeren ve e-postalarımızda dolanan versiyon Ağustos 2008’de Waverly Films isimli bir film şirketi tarafından Youtube’a yüklenmiş. [1] Bu şirkete ait hesap altında pekçok komedi içerikli klip ve film var. Film eklenirken de altına çok açık bir şekilde not düşülmüş:

http://www.windrivergearshop.com

Duncan made this to promote his mom’s online outdoor-supply store, Wind River Gear. If you’re ever in Dubois, Wyoming, be sure to stop by. Or click above.

Tercümesi:

http://www.windrivergearshop.com

Duncan bu videoyu annesinin işlettiği outdoor/kamp malzemeleri satan Wind River Gear dükkanı tanıtımı için hazırladı. Eğer yolunuz Wyoming, Dubois’e düşerse uğramadan geçmeyin, ya da yukarıdaki linke tıklayın.

Yüklenen filmin altındaki yorumlardan da bu filmin üzerinde oynanmış ve dublaj yapılmış olduğu açıkça anlaşılıyor.

Şimdi lütfen tekrar ilk filmi izleyin. Bu defa izlerken filmlerin son karesinde önce Wind River Gear isimli outdoor malzeme dükkanının, sonra da Waverly Films şirketinin logoları dikkatinizi çekmiş olmalı. 🙂

Kaynaklar:

About isil_arican

Yalansavar'ın kurucusu, San Fransisco'da yaşayan bir Tıp Doktoru. Stanford Üniversitesi Çocuk Hastanesi'nde Klinik Bilgi İşlem Direktörü. Bay Area Skeptics Yönetim Kurulu Üyesi. Boş zamanlarında sözde bilimle savaşıyor, Yalansavar'a ve Trepanasyon'a yazıyor, TED çevirileri yapıyor, kedi seviyor, evde bira kaynatıyor, bir de bu aralar The Witcher oynuyor.

Bir Yanıt “Lir Kuşu”

  1. Selim Girayalp 10 Kasım 2014 17:24

    Eğer BBC videoları size inandırıcı gelmiyorsa, Wikipedia da kuş hakkında ingilizce verilen bilgileri, okumanızı tavsiye ederim :A lyrebird’s song is one of the more distinctive aspects of its behavioural biology. Lyrebirds sing throughout the year, but the peak of the breeding season, from June to August, is when they sing with the most intensity. During this peak they may sing for four hours of the day, almost half the hours of daylight. The song of the superb lyrebird is a mixture of seven elements of its own song and any number of other mimicked songs and noises. The lyrebird’s syrinx is the most complexly-muscled of the Passerines (songbirds), giving the lyrebird extraordinary ability, unmatched in vocal repertoire and mimicry. Lyrebirds render with great fidelity the individual songs of other birds and the chatter of flocks of birds, and also mimic other animals such as koalas and dingos.[3] The lyrebird is capable of imitating almost any sound and they have been recorded mimicking human caused sounds such as a mill whistle to a cross-cut saw, chainsaws,[9] car engines and car alarms, fire alarms, rifle-shots, camera shutters, dogs barking, crying babies, music, and even the human voice. However, while the mimicry of human noises is widely reported, the extent to which it happens is exaggerated and the phenomenon is quite unusual.[3]

    The superb lyrebird’s mimicked calls are learned from the local environment, including from other superb lyrebirds. An instructive example of this is the population of superb lyrebirds in Tasmania, which have retained the calls of species not native to Tasmania in their repertoire, but have also added some local Tasmanian endemic bird noises. It takes young birds about a year to perfect their mimicked repertoire. The female lyrebirds of both species are also mimics, and will sing on occasion but the females do so with less skill than the males.[3] A recording of a superb lyrebird mimicking sounds of an electronic shooting game, workmen and chainsaws was added to the National Film and Sound Archive’s Sounds of Australia registry in 2013.[10]

    One researcher, Sydney Curtis, has recorded flute-like lyrebird calls in the vicinity of the New England National Park. Similarly, in 1969, a park ranger, Neville Fenton, recorded a lyrebird song which resembled flute sounds in the New England National Park, near Dorrigo in northern coastal New South Wales. After much detective work by Fenton, it was discovered that in the 1930s, a flute player living on a farm adjoining the park used to play tunes near his pet lyrebird. The lyrebird adopted the tunes into his repertoire, and retained them after release into the park. Neville Fenton forwarded a tape of his recording to Norman Robinson. Because a lyrebird is able to carry two tunes at the same time, Robinson filtered out one of the tunes and put it on the phonograph for the purposes of analysis. The song represents a modified version of two popular tunes in the 1930s: “The Keel Row” and “Mosquito’s Dance”. Musicologist David Rothenberg has endorsed this information

    Beğen

%d blogcu bunu beğendi: